Miejsce sztuki44
Ziemia obiecana, podróż do granic Utopii
Foto: galeria ms44
W Galerii Sztuki Współczesnej ms44, w ramach festiwalu Fama, na wystawie „Ziemia obiecana, Podróż do granic Utopii”, zostaną pokazane prace czternastu młodych polskich artystów z Warszawy, Krakowa, Poznania, Wrocławia, Gdańska, Lublina, Radomia, Szczecina.
Młodzi artyści zaprezentują prace dotyczące poszukiwania idei kształtujących współczesność. Na wystawie zobaczymy: malarstwo, instalacje, rzeźby, video-art. Zapraszamy, wyjątkowo, w czwartek o godzinie 18.00 do ms44 przy ulicy A. Krajowej 13.
W wystawie wezmą udział:
Agata Szymanek - malarstwo
Amanda Korol – malarstwo
Agnieszka Zalotyńska - obiekt
Irmina Rusicka - instalacja
Iwona Ogrodzka - malarstwo
Karol Sikora - malarstwo
Katarzyna Bakuła - obiekty/tkanina
Katarzyna Celek - malarstwo
Kornelia Dzikowska - video art
Małgorzata Łojko - obiekty
Monika Panek - malarstwo
Patrycja Piwosz - obiekty
Paweł Dudko - obiekt
Monika Szpener - instalacja
Małe emocje - Wielkie narracje
Formułując, ideę określającą tegoroczną wystawę, oczekiwałem: ideologicznych manifestów, krytycznych analiz formułowanychpoprzez sztukę rozumianą jako narzędzie formacji społecznej. Odpowiedź artystów zaproszonych do udziału w wystawie jest od tych oczekiwań ciekawsza. “Podróż do granic Utopii”, stała się pretekstem do sprzeciwu wobec marketingowej opresji płynnej post-sztuki. Brakiem słuchu dla ideologicznego marketingu jej sprzedawców. Na rzecz „Małych emocji”, opowieści o prostych uczuciach która stały się Wielką narracją - Wielką nieobecną współczesnego świata. Brakującą figurą awangardy. Sztuka – płynnej współczesności której immanentną cechą jest brak trwałych wartości, staje się w konsekwencji niezdolną do buntu, sztuką bez właściwości. Awangarda na akademickich etatach potwierdza że historia powtarza się jako karykaturą. Współczesna post-sztuka realizująca ideę „projektu społecznego” stała się znakomitym narzędziem ideologicznego marketingu. Przedmiotem a nie podmiotem współczesności, porzucając dialog i eschatologiczną narrację.
Opis „małej apokalipsy” umożliwia ponowną epifanię codzienności w jej najprostszych przejawach. Powrót do Intymnego wnętrza „ukrytych pejzaży” artysty niosąc w sobie podobną zasadę ukazywania „zakrytego” jak u Pieter’a de De Hooch, czy Terborcha.
Ziemia obiecana - podróż do granic Utopii
Podróżując do granic Utopii, pozostawiamy za sobą przestrzeń wypełnioną porzuconymi znakami, symbolami i hasłami minionych lub wciąż żyjących idei. Wiek XX i początek XXI, jak żaden inny okres w historii, ukazał nieuniknione konsekwencje utopizmu, jakimi są monizm kulturowy i totalitaryzm cywilizacyjny. Współcześnie granice pojęcia Utopii stają się coraz bardziej niejednoznaczne. A kulturowa homogenizacja powoduje, że „ziemia obiecana” jest już nie wizją „inżyniera dusz”, a przestrzenią szczęśliwego konsumenta. Postępujące rozmycie granic idei utrudnia ich określenie, przez co tylko pamięć i świadomość drogi, którą przebyliśmy w drodze ku Utopii, definiuje przestrzeń, w jakiej istniejemy. Zbiór „znaków rzeczywistości” /porzuconych ideologii świeckich i religijnych, figur przywódców, idoli mas, kierunków w kulturze, prądów intelektualnych/, osadzony w czasie, krystalizuje współczesność pozwalając podjąć próbę określenia jej granic i tego, co poza nimi.
„Podróż do granic Utopii”, to swoisty „cabinet of curiosities”, abstrakt historii pełen artefaktów. Postrzegany przez sztukę będącą swoistym oculusem, może być wartością samą w sobie jako autorski, ikonograficzny zbiór pojęć powiązanych z utopią, przeglądem idei i mitów. Projekcją tego, co nadchodzi, potwierdzającą lub zaprzeczającą rozedrganiu współczesnego porządku. Lub samą „figurą” przejścia, przekroczenia granicy, ciała, idei w kontekście pojęcia utopii.
Autor: kurator ms44/Andrzej Pawełczyk
DOŁĄCZ DO NAS: